Luinel (39) samen met zijn zoontjes op de camping bij boer Evert© Rijnmond

Wie er geen aandacht aan besteedt, rijdt met de auto argeloos langs de eindeloze weilanden in Oud-Alblas. Alleen bestemmingsverkeer neemt een afslag, zoals campinggangers die te gast zijn bij boer Evert. Allemaal hebben ze te weinig geld om op eigen kosten op vakantie te gaan, maar ze verblijven de hele week gratis op zijn terrein.

De snelweg af, een kronkelige 80-weg volgen en vervolgens een keer of wat links- of rechtsaf. Voor mensen die niet bekend zijn in de regio, is het verraderlijk makkelijk om verdwaald te raken in het platte en polderachtige landschap van Oud-Alblas. Alleen als je gericht zoekt, valt een cluster aan witte caravans en grijze voortenten op. Omgeven door een zee van groene weide, staat daar pop-upcamping de Alblashoeve.

Opruimen en door naar de volgende

Met een grote lach stapt Willemieke van Wingerden van de christelijke Vereniging Dabar Alblasserwaard uit de ontbijttent in de stralende zon. De campingkerk, geleidt door Willemieke die als zogenoemd campingpastoor dient, is al geweest. Het is tijd voor de rest van het dagprogramma.

In de witte partytent achter haar staan een aantal houten klaptafels en banken opgesteld. Op een krijtbord valt af te lezen dat de ‘kinder- en tienerclub’ op het punt van beginnen staat. “Het is bijna de laatste dag voor deze mensen”, vertelt Willemieke over de lichting met campinggasten. De groep van zo’n dertig personen mag nog één dag op het weiland van boer Evert blijven.

Op het krijtbord wordt iedere dag het programma geschreven.© Rijnmond

Daarna is het aan de vrijwilligers om de boel razendsnel op te ruimen en klaar te maken voor een nieuwe lichting gasten. Dat gaat inmiddels routinematig: elke week nieuwe gasten, allemaal met een behoorlijk krap budget.

Ontdoen van zorgen

“De mensen die hier komen, zijn al lange tijd niet meer op vakantie geweest”, legt campingpastoor Willemieke uit. “Het gaat om mensen die langdurig in armoede leven. Voor zulke gezinnen is het moeilijk om deel te nemen aan de samenleving. Dat doet iets met je mens-zijn, met je eigenwaarde.” Door die mensen een vakantie aan te bieden, hopen de vrijwilligers op de camping hen te ontdoen van zorgen.

“Door alles voor ze te regelen”, vervolgt Willemieke haar verhaal. “Van het eten tot het sanitair, de caravans tot het vermaak. We zetten alles op in een korte tijd. De gasten hoeven alleen maar deze kant op te komen, maar soms helpen we daar ook bij.”

Willemieke (rechts) werkt samen met een groot team van vrijwilligers op de camping.© Rijnmond

Kennismaken met het buitenleven

En hoe de camping bevalt? Dat kan natuurlijk het beste worden verteld door de gasten zelf, die erg te spreken zijn over de rust die het Molenlandse met zich meebrengt. Eén van hen is de 39-jarige Luinel, afkomstig uit Mozambique en nu woonachtig in Rotterdam-Zuid.

“Daar was ik een boer”, vertelt hij over de tijd voordat hij naar Nederland verhuisde. “Dat mijn kinderen nu kennis kunnen maken met verschillende dieren, midden in de natuur, is heel bijzonder.”