LEIDEN – De koraalzang wordt geoefend, de kermis wordt opgebouwd en de hutspot wordt klaargemaakt. In Leiden wordt al reikhalzend uitgekeken naar de viering van Leidens Ontzet. Precies honderd jaar geleden was dat niet anders. Maar of de editie van dit jaar net zo legendarisch zal worden als die van 1925 is de vraag. Tijdens die editie gebeurde er iets waar nog jarenlang over werd gepraat.

Het was een publiciteitsstunt van het Leidsch Dagblad: de grote luchtballon die op 3 oktober 1925 opsteeg bij Molen De Valk aan de Lammermarkt. Vanuit de ballon werden pamfletten uitgestrooid met daarop de letters van het Leidsch Dagblad. Wie alle letters wist te verzamelen, maakte kans op een prijs.

Een luchtballon was een zeldzaamheid in 1925. Veel Leidenaren hadden nog nooit zoiets gezien en verdrongen zich om vooraan te staan. Zeker de tien jaar oude Ebeltje Magnin, zoon van een kroegeigenaar. Een straatschoffie, die de prijs graag wilde winnen. Hij deed dan ook zijn uiterste best om de pamfletten te bemachtigen.

De ballon werd gevuld met gas en steeg op. Ballonvaarder Willem Pottum zag in eerste instantie geen vuiltje aan de lucht. Tot hij naar beneden keek en een blik wierp op het ankertouw dat onderaan de ballon bungelde.

‘Hij dacht eerst dat er een pop aan dat touw hing’, vertelt André van Noort van Erfgoed Leiden en Omstreken. Toen Pottum beter keek, kreeg hij de schik van zijn leven: het was een kind.

Ebeltje Magnin bleek iets te dicht bij de ballon te hebben gestaan. Toen het gevaarte opsteeg kwam het ankertouw vast te zitten onder zijn oksel, waar een grote knoop aan zat.

De jongen greep met beide handen het touw en zag in rap tempo de hele wereld kleiner worden. Voor hij het goed besefte hing hij op 200 meter hoogte.

Bijna tegen schoorstenen aan

‘Pottum moest natuurlijk hals over kop gaan landen. Maar hij moest eerst de hoogte in, omdat het jochie anders tegen de schoorstenen van Leiden te pletter zou slaan’, vertelt Van Noort.

De landing was in een weiland, even verderop. ‘Maar dat ging niet helemaal goed, want Ebeltje is twee keer door een sloot heen gesleept. Hij was drijfnat, maar hij heeft het overleefd.’

Rest van leven regelmatig interviews

Het kind had niet veel nazorg nodig. Ebeltje liet weten dat hij totaal niet bang was geweest en is nog dezelfde dag vrolijk verder gegaan met feestvieren.

3 oktober 1925 ging dankzij hem de geschiedenisboeken in als een van de meest gedenkwaardige van de eeuw. Magnin heeft het verhaal nog regelmatig naverteld in interviews. Hij is 86 jaar geworden en overleed in 2002.